Jestem zachwycony Puppim. Żadna inna dystrybucja nie wykorzystuje w ten sposób aufs (union type filesystem). Z pendrive działa to rewelacyjnie bo wszystko z systemu bazowego ładuje się do pamięci, a kolejne warstwy dogrywane są do obrazu aufs w pamięci z plików sfs. Dzięki temu pendrive się nie zużywa, a system jest bardzo szybki w odróżnieniu od typowej konfiguracji, w której zapisy i odczyty na pendrive powodują, że całość staje się niemal nieużywalna.Do pełni szczęścia potrzebowałem jedynie kernela RT ;). Pierwsze podejście – ze względu na dostępne wersje patchy RT – oryginalne źródła kernel_sources-3.14.11-tahr_PAE.sfs (już z łatkami z Puppiego) spaczowałem 3.14.12-rt8.patch. Et voila! A mój „Pro-audio” setup wygląda tak:

#!/bin/bash
cpufreq-set -g performance
echo 2048 > /sys/class/rtc/rtc0/max_user_freq
echo 2048 > /proc/sys/dev/hpet/max-user-freq
sysctl vm.swappiness=10
sysctl fs.inotify.max_user_watches=524288
#powyższe dwie linie raczej nie są potrzebne w puppim
setpci -v -d *:* latency_timer=b0
setpci -v -s 00:1b.0 latency_timer=ff #intel audio
jackd -R -P89 -dalsa -r44000 -p128 -n2 -D -Chw:0 -Phw:0 -Xseq&
qjackctl&
/etc/init.d/rtirq start
export WINE_RT=10; export WINE_SRV_RT=5
vsthost /some/where/VST.dll

Qjackctl używam ze względu na patchbay, który automatycznie łączy wcześniej zdefiniowane wejścia i wyjścia. Można więc e-drumsy podłączać i odłączać, albo np. zrobić suspend to ram i iść na siku 😉