Dart i Flutter.

Fajny ten Dart. Jakoś wcześniej nie mogłem się do niego przekonać, ale moje ostatnie eksperymenta z ES6 trochę mi to ułatwiły.

Analizator i system typów robi spore wrażenie. OOP w Dart to chyba najlepsze co do tej pory widziałem – dziedziczenie, interfejsy, klasy i metody abstrakcyjne, mixins, overrides, listy inicjalizacyjne konstruktora, prosta inicjalizacja argumentów nazwanych konstruktora, po prostu trzeba to zobaczyć. Flutter to temat na kilka osobnych wpisów ;), a StatefullWidget mnie zachwycił. Poniżej mój pierwszy eksperyment – kolejne wcielenie apki do sterowania esp8266 za pomocą http request.

Kliknij w obrazek powyżej żeby zobaczyć plik źródłowy.Widać w tym przyszłość i to raczej pozytywną, zarówno dla użytkowników, jak i programistów. A i jeszcze jedno – nie sądziłem, że to kiedyś powiem, ale Visual Studio Code to świetny edytor ;).

Aktualizacja: oficjalnie zaliczam Dart i Flutter do grona zjawisk i technologii, które mnie zafascynowały (patrz strip na górze ;)).

Kliknij w obrazek powyżej żeby zobaczyć plik źródłowy.

AspeQt na Androidzie i High Speed SIO w MyPicoDos.

Po co posiadaczowi Side AspeQt na Androida? Ano, coraz częściej znajduje jakiś program w necie i aby sobie go odpalić musiałbym iść po laptopa/czytnik kart CF. Nie chce mi się, a nic tak nie cieszy jak odpalenie jakiejś zdobyczy retro, na prawdziwym Atari.

Z AspeQt na Androidzie nie ma tego problemu – tablet albo telefon mam zawsze pod ręką ;). Dodatkowo mogę cieszyć się szybkim SIO (HS index 0) na niezmodyfikowanym Atari 130XE,  którego używam na co dzień:

  • do katalogu z pobranymi z neta skarbami (xex) wrzucamy dwa pliki $boot.bin i picodos.sys stąd.
  • montujemy katalog w AspeQt:

mypicodos-aspeqt

I bootujemy:

pikuc59b1

 

Pikuś załatwia nawet długie nazwy plików 😉 i klawisza Option naduszać nie trzeba.

AspeQt na Androidzie.

Update: AspeQT na Androida jest dostępny w Google Play.

Jak niektórzy czytelnicy atarowych forów pewnie zauważyli, udało się. AspeQt działa na moich „Antkach” (4.2.2 Jelly Bean i 4.4.2 Kitkat).

Nie obyło się bez przygód. Z obsługą Kitkata miałem problem wynikający z dziwnego podejścia producentów lub ich nieświadomości: dostałem ostatnio od operatora jako nowy klient, bardzo fajny telefon: Kazam Tornado 348. Pod względem jakość/cena, polecam każdemu. Okazało się jednak, że tenże Kazam obsługuje OTG, czyli mogę sobie podłączyć np. pendrive, ale już USB Host na nim nie działa jak trzeba (pewnie jest nieskonfigurowany, a ja go rootować nie mam zamiaru). I cały czas, o ja głupi, myślałem, że to wina sterownika ftd2xx od FTDI, lub też zmian w KitKacie związanych z obsługą tzw. BroadcastReceiverów.

Jak widać powyżej na zupełnie budżetowym Kazam 345, wszystko śmiga aż miło (swoją drogą na prawdę fajny telefon, ale jakościowo Tornado vs Thunder dzieli ogromna przepaść). Support Kazam obiecał zająć się tematem. Może spodobało im się Atari…

Piszę to dlatego, że użytkownicy powinni się buntować. Dlaczego jeżeli sprzętowo coś jest dostępne, celowo pozbawiać użytkownika możliwości korzystania z tego? Bo co? Bo podłączy sobie przez USB klawiaturę/głośniki/kamerę dowolnego producenta? Paradoksalnie, tanie produkty, jak np. mój Lark FreeMe X2 nie mają z tym problemu. Ale już np. Samsung S5 mini, którego mam z pracy USB nie obsługuje wcale. To nic, że kosztuje krocie…

Przed AspeQT na Androidzie jeszcze daleka droga:

  • Muszę poprawić GUI, żeby dało się go obsłużyć wygodnie i na małym i na dużym ekranie.
  • Okno wyboru pliku i katalogu to w Qt5 na Androida jakaś masakra. Trzeba będzie poeksperymentować z dostępnymi natywnymi bibliotekami, które tą funkcjonalność oferują i obsłużyć to przez JNI.
  • Kontrola przepływu i prędkość transmisji, tego póki co się najbardziej obawiam. Póki co ustawiam FT_FLOW_NONE i prędkość na 19200. DSR nie chce działać, a po ustawieniu prędkości powyżej 19200 bez kontroli przepływu skutkuje odczytem bzdurnych danych.

Ale nic na siłę, wszystko w swoim czasie ;).

Dla zainteresowanych repo na github:

https://github.com/greblus/aspeqt

Apka poniżej (pod tym linkiem wrzucam najnowsze wersje bez uprzedzenia ale w katalogu android/apk/ zachowuje poprzednie, z datą kompilacji):

https://github.com/greblus/aspeqt/blob/android/android/apk/aspeqt.apk

Java ByteBuffer w Qt5.

1. Współdzielenie danych między Javą a Qt5 chyba mam opanowane:

ByteArrayW Javie to wygląda np. tak:

public ByteBuffer bbuf = ByteBuffer.allocateDirect(10);
public byte b[] = new byte [] {1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55};
public static native void sendBufAddr(ByteBuffer buf);
// natywna funkcja w C++ do której przekazujemy adres bufora
// dane z bufora pakujemy do ByteBuffera w ten sposób:
bbuf.put(b);
// i wysyłamy adres do funkcji w C++
sendBufAddr(bbuf);

A funkcja w C++ w wersji minimalistycznej w QT5 wygląda tak:

extern "C" {
   JNIEXPORT void JNICALL
   Java_net_greblus_MyActivity_sendBufAddr(JNIEnv *env,
   jobject, jobject buf)
   {
   jbyte *bbuf = (jbyte *)env->GetDirectBufferAddress(buf);
   // i możemy robić z danymi w bbuf[] co chcemy
   }
}

2. Pakiet jar ze sterownikiem do FTDI działa w Qt5 w MainActivity, więc wszystkie elementy układanki zaczynają do siebie pasować ;).

Małe kroczki…

Cieszą najbardziej 😉

sio2usb_fd

Cały widz polegał na tym, że aby uzyskać uprawnienia, trzeba to robić w  wątku UI Androida. Dzięki Bogdanowi Vatrze i jego prezentacji „Crash course…” wiem jak to zrobić ładnie w BroadcastReceiverze przez runOnUiThread(). A żeby coś zwrócić do QT, trzeba to zakolejkować jako funkcję do wykonania w wątku UI QT, bo to dwa osobne wątki… Piękny design i superowa zabawa :). Mam nadzieję, że teraz już będzie z górki.

 

QAndroidJniObject. To naprawdę działa!

Jakby ktoś się zastanawiał, to walczę dalej z portem aspeqt na Androida, a dokładniej z obsługą czipu FTDI na Androidzie. Sterownik ftd2xx od FTDI to totalna porażka (segfault goni segfault) i z tego co widzę nie ma szans na obsługę FTDI za pomocą tego sterownika bezpośrednio z C++, bez roota i modyfikacji obrazu systemu.

Na szczęście jest jeszcze libftdi.

Ale i tutaj nie jest tak różowo. W pierwszej kolejności musiałem skompilować libusb na Antka, potem samo libftdi, a to wszystko, żeby się przekonać, że standardowe libusb nie potrafi otworzyć urządzenia bo nie ma do tego uprawnień. I choćby nie wiem jak kombinować z uprawnieniami w Manifest.xml, nic  to nie da.

Jest alternatywne podejście: najpierw z poziomu Javy należy otworzyć urządzenie i uzyskać uprawnienia do usb. Potem przekazać deskryptor pliku urządzenia do libusb. To ponoć działa na delikatnie zmodyfikowanej wersji libusb (mam już ją skompilowaną na Antka).

Mój plan był prosty: z poziomu QT wywołuje klasę Javovą, która otworzy urządzenie i poprosi o uprawnienia, a potem zwróci do QT deskryptor pliku. Plan planem, ale JNI w QAndroidJniObject nie chciało mi działać. Teraz już wiem dlaczego :). Przykład Bogdana Vetry zawierał rozwiązanie problemu w pierwszym komentarzu: plik źródłowy w Javie, umieszczamy w katalogach odpowiadających strukturze pakietu, ale w android/src. Jak pakiet utworzę w android to nie zadziała ;).

Czyli:
1. Tworzymy nowy projekt QT Android.
2. W pliku .pro dodajemy:

QT += core gui androidextras
ANDROID_PACKAGE_SOURCE_DIR = $$PWD/android/

W katalogu projektu dodajemy katalog android/src/net/greblus/MyJavaClass.java:

package net.greblus;

public class MyJavaClass {
     public static int fibonacci(int n)
    {
        if (n < 2)
            return n;
        return fibonacci(n-1) + fibonacci(n-2);
    }
}

i wywołujemy w C++ z QAndroidJniObject w ten sposób:

ret = QAndroidJniObject::callStaticMethod<jint>("net/greblus/MyJavaClass", "fibonacci", "(I)I", n);

Dwa wieczory spędziłem nad tym brakującym src, ale dzięki temu sporo się nauczyłem ;). QT5 to dla mnie w tym momencie toolkit nr 1.

libusb mam już skompilowane, teraz tylko mała modyfikacja libftdi i można próbować z otwieraniem urządzenia z Javy ;).